همانند ديگر اهالي سانفرانسيسكو، آقاي چارلز پيتس هم با اينترنت كار مي‌كند. وي با دوستانش در Facebook، MySpace و Twitter به طور روزمره ارتباط دارد، يك گروه خبري را در ياهو مديريت مي‌كند و با دوستانش از طريق ايميل در مكاتبه است. تنها اشكال كار مديريت اين سبك زندگي ديجيتال اين است كه محل اقامت وي در زير يك پل قرار دارد. وي كه از دو سال پيش بي‌خانمان شده است، مي‌گويد: «تلويزيون، راديو و يا حتي روزنامه مورد احتياج نيست، اما حتماً به اينترنت نياز دارم.»
تجربه آقاي پيتس بيانگر اين واقعيت است كه كامپيوترها و اينترنت عميقاً در جوامع رسوخ كرده‌اند. چند سال پيش گفته مي‌شد فقرا امكان خريد كامپيوتر و اتصال به اينترنت را ندارند و بر همين اساس شكاف ديجيتال، افراد مجهز و فاقد تكنولوژي را از يكديگر جدا مي‌كند. اما روندي كه در حال شكل‌گيري است، اين پيش‌بيني را نقض مي‌كند. در عين حال افراد طبقه متوسط در آمريكا كه به خاطر مشكلات اقتصادي مشاغل و خانه‌هاي خود را از دست داده‌اند به‌طور روزافزوني به تكنولوژي پناه آورده‌اند.
به گفته پل وستون 29 ساله، Macintosh Powerbook براي او مانند يك قايق نجات عمل كرده است. از ماه دسامبر كه وي بيكار شده، در يكي از مراكز مراقبت افراد بي‌خانمان اسكان يافته است و از امكان اتصال بي‌سيم مغازه‌هاي مجاور براي جستجوي شغل استفاده مي‌كند. وستون همچنين در حال نوشتن برنامه‌ايست تا آن را در صورت امكان به‌ فروش برساند. همچنين او به مقامات شهرداري مرتباً ايميل مي‌زند تا شرايط زندگاني در مراكز مراقبت از بي‌خانمانان را مورد توجه آنان قرار دهد.

خانم ليزا استرينگر نيز كه مهارت‌هاي شغلي و كامپيوتري را به افراد بي‌خانمان آموزش مي‌دهد، عنوان مي‌كند برخي از افرادي كه حتي خواندن و نوشتن نمي‌دانند، خواهان خريد لپ تاپ از فروشگاه‌هاي ارزان قيمت Goodwill هستند.
آقاي اسكيپ اشرايبر 64 ساله نيز كه يك فيلسوف آماتور است، در يك وانت زندگي مي‌كند و براي اتصال به شبكه نيازمند باطري است. وي قبل از بيكار شدن تكنيسين سيستم‌هاي سرمايش‌ گرمايش بود و به علت افسردگي و استرس شغلي از 15 سال پيش بيكار است. اشرايبر تصميم گرفت براي تولد 60 سالگي‌اش از حقوق بيكاري خود استفاده كرده و يك لپ تاپ بخرد و با استفاده از باطري خودروي خود با دستگاه كار كند. اگر چه وي بيكار است اما مقالات متعددي از فيلسوف‌هاي قرون وسطي تا فيليپ زيمباردو، روانشناس معروف را مطالعه كرده و به گفته خودش از اين طريق به علل بروز بيماري‌اش پي برده است. اشرايبر مي‌گويد: «هيچكس دلش نمي‌خواهد بي‌خانمان شود؛ اما اين آزادي را داريم كه از راه‌هايي كه پيش روي ما قرار داده مي‌شود، راه مناسب خودمان را انتخاب كنيم.»